Tasodifiy hikoya: Iroda asalim b.n 1 martda birga bo'lganim
Hammaga salom. Men bu saytga endigina kira boshlad... davomi

Азербайджанское порно онлайн 2024
Смотреть видео на UzPornHub.Ru
HEKAYE.RU
UZBXX.RU
MAQOLA.RU
СЕКС ХИКОЙАЛАР
XPIZDA.RU - УЗБЕК ПОРНО
УЗБЕКСКОЕ ПОРНО
УЗБЕКСКОЕ ПОРНО ОНЛАЙН
UZPORNOSEX.RU
XIKOYALAR.RU
VaxSeks.Su - Uzbek zapal video
UzbXuy.Ru - Скачать порно
uzbekskoe.biz
uzbek-seks.me
Купить рекламу(auto)

Olima dugonasi, Umida bilan eng oldi qatorda, yonma yon o`tirgancha berilib domlaning so`zlarini eshitar edi. Umida biqiniga sal turtib pichirlab gap boshladi: - Oli man hayronman, rektir qarindoshing emasmi? - Yo`q! - Qarindoshing bo`lmasa! Nega senga yaxshi mumila qiladi? - Yo`g`aaa nega qarindoshim bo`lsin. Shunchaki o`zlariga yaqin olsalar kerakda! - Aldama. San pismiq yana qarindosh ekaningni sir tutib yurgan bo`lma, oying ham kelganda huddi qadirdonday iliq gaplashgan edi! - Kantirak masalasida, yordam berganlar. Aslida o`zimiz tomondan chiqgan inson. Rahmatli dadamni tanir ekanlar. Balki shungadur! -dedi. - Ha, shundaymi. - Pichir-pichirlar to`xtatilsin... -domla bir humrayib Umidaga qarab qo`ygach darsni davom ettirdi. - Umi tishshsh... darsga qaraylik, bo`lmasa domla quvib chiqaradi. Dars tugab endi eshikdan chiqayotgan edilar. Huddi boyaga suxbatni eshitganday qarshilarida rektir paydo bo`ldi. Yigit-qizlar salom berishdi. Rektir alik olgach: - Olimaxon haliroq xonamga kiring. -dedi. - Ho`p. -dedi Olima. Rektir ketgach, Umida yana Olimani biqiniga yengil turtdi. - San pismiq aytmayabsan, rektir sani amiking yoki tog`ang?! - Qaniydiya amakim bo`lsa. Lekin juda yaxshi inson! -dedi rektirni orqasidan qarab qolar ekan... Darslar tugagandan keyin hamma tashqariga shoshildi. Olima esa rektirni xonasi tomonga. Uch bor eshikni qoqdi. - Kiring eshik ochiq... ichkaridan rektirdi ovozi keldi. - Assalomu a`laykum. Olima ochiq chehra bilan ichkariga kirdi. - Olima kel qizim marhamat o`tir! rektir kursiga ishora qildi. Olima kursiga o`tirar ekan, mamnun jilmayib qo`ydi. - Ho`sh qizim o`qishlar charchatib qo`ymayabdimi? - Yo`q yaxshi! - Onangizni uyaltirib qo`ymaysanmi? - Yo`g` xudo holasa unday bo`lmaydi. - Uyaltirmada, ahir onangga vada berganman. Mana bugun kantirakingni, o`z yonimdan to`lab qo`ydim. -dedi rektir. - Rahmat. -dedi Olima biroz hijolat bo`lib, bir vaqtni o`zida hursandligi ko`zida namayon edi. - Shuni aytib qo`yay degandim. Endi boraqol. -dedi. - Yana bir bor rahmat! -dedida o`rnidan turdi. - Haya, Olimaxon... - Labbay domla. - Bir iltimosim bor edi. - Qanday? Olima asta joyiga o`tirdi. - Osh damlashni bilasanmi? - Ha albatta! - Bugun bir og`aynim bilan do`ppidakkina osh qilib o`tirmoqchi edik. Albatta voqting bo`lmasa mayl, shartmas! -dedi rektir. Ammo ijobiy javob olishiga ishonchi komil edi. Olima bir sonya o`yga toldi. Ammo rektir ko`z oynagi ostidan qarab turganini ko`rgach asta jilmaydi. - Bajonidil damlab beraman, qachonga qayerda? - Shu bugun vaqting bo`ladimi? - Albatta! - Bo`lmasa tashqarida kutib turgin, man hozir chiqaman! Olima tashqariga chiqganda dugonasi Umida kutib turardi. - Umi kutib turibsanmi? - Ha. - Ketavermabsanda, man Sobit aka bilan ketaman. -dedi. Ammo dugonasi no to`g`ri hayolga borishidan hadiksib gapni o`ngladi. - Bugun tog`amlarnikiga boraman. - Tog`ang?! - Dugonajon endi berkitib nima qildim. Sobit aka oyimning o`gay akasi bo`ladilar-u. - O`gayligi uchun berkitib yurganmiding? - Ha dugonajon faqat hechkimga aytma ho`p. - Voy pismig`ee shundo qarindoshing bor ekanu... Ha mayli keyin gaplashamiz. -dedida Umida yolg`iz o`zi yotoqxonaga ketdi. Dugonasini aldashga aldadiyu ammo, o`zi o`ylanib qoldi. Bu gap rektirni qulog`iga yetib borsa, uyalib qolmasmikinman deb. Rektir chiqib keldi, Olimini ko`rgach mashinasiga ishora qildi. - Qani mashinaga o`tir. Mashinaga o`tirishdi, rektir har doyim ketadigan tomonga emas, mutloqo boshqa tarafga rulni burdi. - Kechirasiz domla! - Domla demasdan Sobit aka deyaqol, ahir institutda emasmiz-ku. - Sobit aka, adashmasam uyiz boshqa tarafda edi? - Kivartiram bor. -dedi ammo Olima sal tashvishga tushayotganini sezdi. -Nozik mehmon bo`lsa yaxshi kutib olishimiz kerakda. -dedi. - Ha... - Avval bozarga tushamiz! -dedi Sobit... * * * * * Sabit qo`lida sumka ko`tarib ikkinchi qavatga ko`tarilib borardi. Uning ortidan Olima ham. Eshikni ochgach, ichkariga ishora qildi. - Qani marhamat ichkari kir. Olima ichkariga kirar ekan, atrofga bir qarab oldi. Juda chiroyli, dit bilan jixozlangan. Ikki xonali kivartira. - Kulbayi-vayronam yoqdimi? - Ha! - Kiyimlaringni mana-bu xonada alishtirib olishing mumkun. -Sobit yotoqxonani ko`rsatib, o`zi oshxonaga o`tdi. Olima sumkasi, engnidagi kastumchasini o`sha yerga qo`yib qaytib chiqdi. - Mana-bu fartuk, mana pichiq, ana qozon. San oshni boshlayver man narigi xonada dasturxon tuzayman. - Qo`yavering o`zim Sobit aka! - Bekor o`tirgandan ko`ra, san buni o`ylama oshni boshla. -dedi va oshxonadan chiqib ketdi... Oradan ancha vaqt o`tgach, Olima oshxodan chiqdi. Narigi xonada, ikki kishilik chiroyli dasturxon tuzalgan. Sobit esa telvizirga tikilgancha, aroq ichib o`tirar edi. - Sobit aka! - Ha... - Osh bo`ldi, mehmoningiz kelmadiku? - Telifon qildi, bugun kelolmas ekan! - Iyaa... Unda man ketsam maylimi? - Qayoqqa? - Yotoqxonaga. - Oshni o`zim yeymanmi! -deb Olima tarafga bir qarab qo`ydi. - Saniyam qorning ochgandur? - Yo`q to`qman. - Yolg`on gapirasana. Bor suzib chiq bugun san mehmonimsan. Mehmonni och qaytarish odobdan emas... Olima oshxonaga kirib oshni suzib chiqdi. Rosti o`zi ham juda ochiqqan edi. Ortiqcha etiroz bildirmay, stulga o`tirdi. Sobit oshni yeyishdan avval, qadahga aroq quydi. - Ichasanmi? -dedi Olimga qarab. - Yo`q! - Unda sani sog`lig`ing uchun. -dedida qadahni ko`tardi. So`ng oshdan ikki qoshiq og`ziga soldi. - Ooo`o` qo`ling dard ko`rmasin, pazanda ekansan. Eplik qizga o`xshaysan! - Rahmat... -dedi Olima maqtovdan boshi osmonga yetdi. Sobit yana qadaxga aroq quyib qadaxni tepaga ko`tardi: - San uchun. Go`zalligin oldida bosh egaman. San bilan bir dasturxon atrofida o`tirish man uchun sharaf. -dedida qadaxni ko`tardi. Olima bu g`alati qadax so`zidan keyin, yeyayotgan ovqati tomog`iga tiqilib, piyoladagi choydan xo`pladi... Sobit ikki, uch bor qadax so`zi aytish boxonasida Olimaga xushomat qilardi. Olima bo`lsa, kutmagan insondan bo`layotgan xushomatlardan yuzi qizargan bir ahvolda uyalib o`tirar. Bir vaqtni o`zida Sobitni aljirashlaridan xavotirga tusha boshlagan edi. Birdan tizzalariga Sobitni oyog`i teyganini sezdi. Avvaliga kayfi borligi uchun beyhosdan tegib ketdi deb o`yladi. Ikkinchi martasi oyog`lari orasiga, soniga teyganidan keyin Sobit atayin qilayotganini tushundi va o`rnidan turdi. - Sobit aka endi man ketaqolay. - Qayoqqa ketasan, man bilan qol..! - Sobit aka siz... -dediyu uni fikri buzulayotgani sezib tezda xonadan chiqdi. Sumkasi va kastumchasini olish uchun yotoqxonaga kirganda ortidan Sobir kirdi va eshikni berkitdi. Olima Sobitni ko`zlarida, yonayotgan xirs alangasini ko`rgach qo`rqib ketdi. - Mani qo`yvoring iltimos! - Yo`q, jonim san iltimos qilma buyur nima qilay. Pul, mashina istagan narsangni muxayyo qilaman. Faqat maniki bo`lsang bas. Ho`p degin jonim ho`pde! Sobit asta Olimga yaqinlashdi. Olima, xammasini endi tushunganday bo`ldi. Bir yilgi kantirakti, inistitutga kirib olishida yordam bergani. Qizim deb qilayotgan iliq munosabatlari hammasi soxta. Uning asil maqsadi boshqa ekan. - Yo`q mani tinch qo`ying... - Yo`q dema, aytganimni